راستش آدم اخباری را که به ایران ربط دارد را وقتی می خواند خیلی خوحشحال می شود .
حال اگر در ایران باشید ، برای منطقه خاصی و یا قومی ، خبر مربوط به فردی از منطقه و محل تولد شما باشد با خواندن اش حس خاصی درون رگ هایتان وول وول میزند . نوعی غرور مخصوص به خود که شاید وصف شدنی نبوده و نمی توان با حروف و کلمات بیان نمود .
وقتی در موزه شهرداری تبریز تمامی مدال های عظیم قیچی ساز را دیدم ، حس خوبی برایم ایجاد شد .
امید که این همشهری ( تبریزی ) من بتواند به به عنوان اولین ایرانی نام خود را در باشگاه ۸ هزاریهای جهان که تنها 29 نفر در آن عضو هستند ثبت کند .